Աննկատ, վայրկյանի պես սահեց 2010 թվականը` հին տարին, այն արդեն պատկանում է անցյալին: Լսվում են նոր տարվա ոտնաձայները:
Գալիս է 2011-ը: Քիչ անց իրար կհանդիպեն հինն ու նորը, որ հրաժեշտ տան իրար:
Նայում ես գնացողին և ժպտում: Այդ ժպիտի մեջ կա և երախտագիտություն, և ափսոսանք, և ներողամտություն: Նայում ես նրա կռացած մեջքին, տեսնում ես նրա խոհուն հայացքը և հասկանում նրան:
Նա խտացվել է, իմաստնացել: Նա գիտե թե ինչ է արել և ինչ է թողել պակաս: Կուզեր լրացնել, շտկել,այդ էլ անել:
Բայց արդեն ուշ է:
ՇՆՈՐՀԱՎՈՐ ԱՄԱՆՈՐ ԵՎ ՍՈՒՐԲ ԾՆՈՒՆԴ
Անցածն անցել է: Պետք է առաջ գնալ:
Նայում ես եկողին ու դարձյալ ժպտում: Այդ ժպիտի մեջ այլ երանգներ կան, այլ հույզեր …
Եվ մարդկային է, գալիս է նոր տարին նոր իղձերով, նոր հույսերով … Վստահ, ուրախ դիմավորում ենք նոր տարին և նորից ակնկալում, որ նա կանի այն, ինչ չի արվել, ինչ թողնվել է թերի, ինչ պատրաստվում ենք անել հիմա` լրացնել բաց թողվածը, իրագործել նոր ծրագրեր …
Չկա հին տարին, այդ արծաթահեր կորամեջք ծերունին:
Չկա նոր տարին, այդ առույգ, ուրախ երեխան:
Դրանք մեր պատկերացումներն են, մեր այլաբանությունը, մեր երևակայությունը` մանկությունից եկող ամանորյա հրաշքի մասին:
Մենք ենք հնարել այդ հրաշքը, և որքան ուժգին ենք սպասում ու հավատում նրան, նույնքան էլ համոզվում ենք, որ հրաշքն այդ անպայման կկատարվի …
Ուստի թող գալիք տարում իրականանան բոլոր երազանքները, թող ամեն բացվող օր բերք ու բարիք, խինդ ու ծիծաղ բերի յուրաքանչյուր ընտանիքի, յուրաքանչյուր անձի:
Թող 2011 թվականը շրջադարձային լինի մեր ազգաբնակչության կյանքում, մեր երկրում և ամենուր:
Թող խաղաղությունն ու անդորրը տիրի յուրաքանչյուր օջախում, երկրում ու ողջ աշխարհում:
Թող 2011 թվականը բոլորի համար լինի անհուն բերկրանքի, սիրո ակնթարթների ու գեղեցկության տարի:
P.S. Նոր Տարի, մենք սպասում ենք քո հրաշքներին…
Քնարիկ Խանոյան